Әтәч белән Төлке
Төлке бервакытны агач яныннан үткәндә күрде, агач башында бер Әтәч утыра. Әтәчкә әйтте:
— Әй, дус, агач башыннан төшмисеңме, җәмәгать булып бергә намаз укыр идек, — диде. Әтәч әйтте:
— Әле хәзер дә имам агач артында йоклап ята, имамны уят! — диде.
Төлке карады, күрде: агач артында бер эт ята. Курыкты, качып китә башлады. Әтәч әйтте:
— Кая барасың, җәмәгать булып намаз укырбыз, — диде.
Төлке әйтте:
— Тукта, сабыр ит, тәһарәтем бозылды, тәһарәт яңартып килим, — диде дә, койрыгын күтәреп сызды.
Татар халык әкияте
